تولید روغن ولک

یکی از راه‌های کنترل و کاهش خسارت آفاتی مانند شپشک‌ها، شته‌ها، کنه‌ها، و تخم‌های بعضی آفات و کنترل بعضی از بیماری‌های درختان میوه  استفاده از روغن ولک می باشد، به طوری که استفاده از این روغن باعث می شود با پوشش سطح بدن حشرات و سطح تخم ها و بستن منافذ تنفسی و حیاتی آن ها و نیز جلوگیری از پراکنش اسپورها در بعضی قارچ ها از خسارت آنها جلوگیری کند.

موارد مصرف روغن ولک:

مبارزه پیش بهاره و بهاره و تابستانه با شپشک ها و بعضی از کنه ها برای همراهی بعضی از سموم به عنوان همراهی کننده (Adjuvant) بصورت محلول پاشی به نسبت ۱/۵% پس از سپری شدن اوج سرمای زمستان و قبل از بیداری درختان از موارد مصرف روغن ولک می باشد.

یکی از مزایای روغن نسبت به حشره کش ها کم خطر بودن آن برای انسان است به طوریکه باقیمانده سم بر روی محصولات برای انسان خطرناک نمی باشد. روغن سمیتی برای پرندگان و حشرات مفید ندارد ولی ماهی ها و زنبورهای عسل تا حدی به این سم حساس هستند.

نکته بسیار مهم در مصرف روغن ولک مد نظر قرار دادن درجه سولفوناسیون می باشد، به طوریکه روغن های ولک با درجه سولفوناسیون ۶۵ تا ۷۵ درصد جهت سمپاشی زمستانه و روغن ولک با درجه سولفوناسیون ۸۵ تا ۹۵ درصد جهت کنترل تابستانه آفات مصرف می شوند. همچنین این روغن مایعی بسیار سبک است،  به طوریکه هر ۲۰ لیتر این روغن حدودا ۱۷-۱۶ کیلوگرم می باشد. لذا توصیه می شود در مقدار مصرف این روغن دقت لازم بعمل آید.

ویژگی های حائز اهمیت روغن ولک:

- به عنوان آفت کش از طریق فیزیکی موجب تلف شدن آفت می شود؛

- جهت جلوگیری از تبخیر شدید سموم حائز اهمیت می باشد؛

- تشدید کننده اثر سموم (Synergistic) می باشد؛

- قابلیت اختلاط با اکثر حشره کش ها و قارچ کش های رایج را دارد؛

- اضافه کردن روغن ولک به سمومی که ترکیب آنها با سم منع نشده است،

- قدرت چسبندگی سم را بیشتر کرده و بنابراین سم به راحتی با آبیاری و باران شسته نمی شود.